სამშენებლო სექტორისთვის დედაქალაქის ცენტრალურ უბნებში მიწის ნაკვეთების შეძენა სერიოზულ პრობლემას წარმოადგენს. ფასები მუდმივად მზარდია, რასაც დიდწილად ნაკვეთების დეფიციტს უკავშირებენ. მშენებლობის სიმრავლესთან ერთად, თავისუფალი მიწებიც სულ უფრო ნაკლები რჩება, რაც უძრავი ქონების ფასზე პირდაპირ აისახება.
არსებული სირთულის მიუხედავად, მშენებლები მიიჩნევენ, რომ სამშენებლო მიწების დეფიციტურობა მათ სერიოზულ პრობლემებს არ უქმნით. მთავარია, ქალაქი ამ კუთხით სწორი მიმართულებით განვითარდეს. პარალელურად კი თბილისთან ახლოს მდებარე ქალაქების განაშენიანებაც უნდა დაიწყოს.
სამშენებლო კომპანია ,,არსის" დირექტორი ბესო ორთოიძე უპირატესობას დედაქალაქის შემოგარენის განვითარებას ანიჭებს.
,,ზოგადად მიწა განახლებადი რესურსი არ არის და შესაბამისად, ქალაქის განვითარებასთან და მშენებლობასთან ერთად, თავისუფალი ადგილები სულ უფრო ნაკლები რჩება. ამაში პრობლემას ვერ ვხედავ. ჩემი მოსაზრებაა, რომ ქალაქი სიგრძეში უფრო უნდა გაიზარდოს, ვიდრე სიმაღლეში. ამიტომაც, მისი განვითარებისთვის შემოგარენის ათვისება აქტუალურია.
მაგალითად, ჯიქიას დასახლების განვითარებისთვის პროექტი ,,შენი სახლი ჯიქიაზე", 12 წლის წინ დავიწყეთ. მაშინ ეს ტერიტორია სრულიად აუთვისებელი იყო. ბოლო წლებში კი ყველაზე სწრაფად მზარდი და მოთხოვნადი უბანი გახდა. ეს გამოიწვია იმან, რომ დეველოპერი დაინტერესდა და აღმოაჩინა, რომ საკმაოდ კარგი და სტრატეგიული ადგილი იყო ქალაქისთვის. ამასობაში იქვე გაიხსნა ახალი მეტროსადგური. ქალაქის შემოგარენი რომ განვითარდეს, მარტო დეველოპერების მზადყოფნა არ კმარა. შესაბამისი ინფრასტრუქტურა, კომუნიკაციები თანხვედრაში უნდა მოვიდეს, რომ ქალაქი გაფართოვდეს.
ბოლომდე არც იმას ვეთანხმები, რომ სამშენებლო მიწის ნაკვეთები ძალიან დეფიციტურია. უნდა გვახსოვდეს, რომ შეიძლება ეს ახალი შენობები თვალშისაცემია, მაგრამ გაცილებით ბევრია საბჭოთა კავშირის დროინდელი კორპუსები, რომელთაც ექსპლუატაციის ვადა გასული აქვთ. შესაბამისად, ეს არის საკმაოდ დიდი აქტივი, რომელიც ადრე თუ გვიან უნდა ჩანაცვლდეს. ამიტომაც, მომავალში, ყველა ეს ადგილი თავისუფალ მიწად იქცევა და შესაძლებელი გახდება მათი ათვისებაც.
ასევე ცენტრალურ უბნებში ბევრია ბარაკული ტიპის შენობები, რომელთა ჩანაცვლება თანამედროვე შენობებით სამომავლოდ აუცილებლად მოხდება. შესაბამისად, თბილისს ეს პოტენციალი, აქვს. ურბანისტებსაც თუ კითხავთ, დარწმუნდებით, რომ ასეთი განვითარების შესაძლებლობა არსებობს", - განაცხადა ,,რეზონანსთან" ბესო ორთოიძემ.
იგი ადასტურებს, რომ მიწა ყოველთვის ძვირდება. ეს განპირობებულია იმით, რომ დედაქალაქში წლიდან წლამდე მიწის რესურსი მაინც მცირდება. ეს ყველაფერი კი ბინებს აძვირებს.
,,საბურთალოზე ვაშენებთ თუ სამგორში, შენობები ერთნაირია, მაგრამ მათ შორის ფასთა სხვაობა ზუსტად მიწის ღირებულებიდან გამომდინარეობს. სადაც ნაკვეთის იაფი ღირს, იქ თვითღირებულება შედარებით ნაკლებია, თუმცა არის უამრავი კომპანია, რომელიც ქალაქის ცენტრში უფრო ძვირად ღირებული მასალებით აპირკეთებს ფასადს, გარეუბანში კი - ნაკლებად. აქვე შეიძლება გარეუბანი იყოს, მაგრამ ინფრასტრუქტურის მხრივ გაუმართავი იყოს და მეტი დანახარჯების გაწევამ მოუწიოს მშენებელს.
საბოლოო ჯამში, ესეც არ იძლევა იმის საშუალებას, რომ ღირებულებაში რადიკალური სხვაობა იყოს ქალაქის გარეუბანსა და ცენტრალურს შორის. მთავარი განმასხვავებელი ფასში, მაინც მიწის კომპონენტია, რომელიც თვითღირებულებაში გაცილებით მაღალია ქალაქის ცენტრალურ ნაწილში, ვიდრე შემოგარენში. ფაქტია, მიწა ყოველთვის ძვირდება, რადგან წლიდან წლამდე რესურსი მაინც მცირდება, რაც თავისთავად ბინებს აძვირებს. ამდენად ტენდენცია მუდმივად გაგრძელდება", - დასძიან,,რეზონანსთან" ბესო ორთოიძემ.
ბოლო პერიოდში სამშენებლო სექტორში ერთხმად აღნიშნავენ, რომ გარდა ცენტრალური უბნებისა, მოთხოვნა მზარდია დედაქალაქის პერიფერიებში. მიწის ნაკვეთების ათვისება გარეუბნებში ინტენსიურად მიმდინარეობს.
"აიჯიეს ჯგუფის" ხელმძღვანელის, სამშენებლო სფეროს ექსპერტ შოთა გუჯაბიძის შეფასებით, პერიფერიებზე მოთხოვნის ზრდამ მოლოდინს გადააჭარბა.
,,რასაკვირველია მიწის სიმცირე ღირებულების ზრდას იწვევს. უნდა აღინიშნოს ის გარემოება, რომ მოთხოვნა პერფერიებზეც ძალიან სწრაფად იზრდება. მიწის დეფიციტურობა, თავისთავად, პრობლემად არ უნდა აღვიქვათ. თუ სტრატეგია ქალაქის განაშენიანების და რეგულირების გეგმა მიმართული იქნება მეტი ნაკვეთების გამოთავისუფლების, სამშენებლო მოედნებისა და არეალის შექმნისაკენ, მაშინ სრულიად განსხვავებულ რეალობას მივიღებთ, როგორც ურბანულ-არქიტექტურული, ისე ეკონომიკური ან ფუნქციური თვალსაზრისით.
რაც მთავარია, თუ ჩვენი მიზანი არ იქნება ავაშენოთ მეტი და ვეძებოთ ვაკანტური მიწის ნაკვეთები, არამედ ავაშენოთ სწორი ფუნქციური დატვირთვებით, მაშინ მოთხოვნა-მიწოდების ბალანსი სხვადასხვა უბნებსა და რეგიონებზე გადანაწილდება. ამდენად, თუ სწორ პოლიტიკას გავატარებთ, ქონებებისა და მიწის ნაკვეთების ათვისების ტენდენცია და ტემპები სხვადასხვა ქალაქებზეც თანაბრად გადანაწილდება", - განაცხადა გუჯაბიძემ ,,რეზონანსთან" საუბრისას.
მისივე განცხადებით, თვითმიზანი არ არის ის, რომ შენობა-ნაგებობები მაინცდამაინც ქალაქის ცენტრში შენდებოდეს. ყველა მიწა ვაკანტურად და სამშენებლოდ განვითარების ჭრილში არ უნდა იხილებოდეს.
,,ჩვენი თვითმიზანი არ არის, რომ მაინცდამაინც ქალაქის ცენტრში შენდებოდეს ყველაფერი. ცივილურ სამყაროში ქალაქები ფუნქციურად დატვირთული და დაყოფილია. ჩვენთანაც თანამედროვე და ძველი არქიტექტურა მეტ-ნაკლებად შერწყმულია და ქალაქის ავთენტურ სახეს იძლევა. საბოლოო ჯამში, თუ ამ ფუნქციური ზონების გამიჯვნას და დივერსიფიცირებას არ მოვახდენთ, ქალაქი სახესაც დაკარგავს და ფუნქციების აღრევაც მოხდება.
ამიტომ მოთხოვნა მიწოდებას უნდა აბალანსებდეს. საჭიროა არსებობდეს გარკვეული საკანონმდებლო გადაწყვეტილება, რომლის მიხედვითაც ქალაქს შემდგომში განვავითარებთ. ძალიან ბევრი სწორი ნაბიჯი გადასადგმელია და საბოლოოდ ისეთ ფორმირდება სამშენებლო ბაზარი, რომელიც ცივილური სამყაროსთვის მეტად მისაღები იქნება", - აღნიშნა შოთა გუჯაბიძემ ,,რეზონანსთან" საუბრისას.
